Εχτές πήρα ακόμα ένα MP5. Πρόκειται για το MP5A5 με τον ενσωματωμένο φακό στον χειροφυλακτήρα. Είναι αρκετά βολικό για νυχτερινά παιχνίδια και γενικότερα για σκοτεινούς χώρους. Από ευστοχία και χρηστικότητα, είναι στην ίδια κατηγορία με το MP5SD6 μου. Ίσως το μόνο παράπονο που έχω είναι ότι τα πλαστικά της CA έχουν "περίεργο" φινίρισμα και νομίζω πως το φινίρισμα της Tokyo Marui πλησιάζει πιο πολύ το πραγματικό όπλο.
Η συλλογή των MP5 μου μέχρι τώρα.
Σήμερα πήρα-επιτέλους-το Glock 19 ή αλλιώς G19 της KSC/KWA. Το πιστόλι έκανε γύρω στα 125€ και είναι η έκδοση με το μεταλλικό σώμα. Οι γεμιστήρες του, καθώς και το μέγεθός του, είναι μικρότερα από τον μεγάλο αδερφό, το G17, για περίπου 2,5cm. Η απόδοση στο ρίξιμου είναι η ίδια, με την μόνη διαφορά τον (τέλειο) μεταλλικό ήχο του κλείστρου. Του δίνει μια δόση αληθοφάνειας. Από αξεσουάρ παίρνει τα ίδια με τα υπόλοιπα Glock της KSC και τώρα μου λείπουν μερικοί γεμιστήρες G19 και ίσως meprolight για να σημαδεύω καλύτερα στα νυχτερινά μας παιχνίδια. Το μόνο μειονέκτημα είναι πως το συγκεκριμένο slide δεν έχει λογότυπα και πρέπει να πάω σε ένα μαγαζί και να μου τα χαράξουν, κατά τα άλλα είμαι ευχαριστημένος με το πιστόλι και νιώθω σαν αστυνομικός της Νέας Υόρκης.
Οι 3 διαφορετικές εκδόσεις Glock
Ο Μ3 φακός εξέχει μπροστά από την κάννη του πιστολιού.
Το G19 είναι περίπου 1cm μεγαλύτερο σε μήκος από το USP Compact.
Προχτές μου ήρθε η πρώτη μου καραμπίνα για το airsoft, η Benelli M1014 ή Double Eagle M56DL. Η κατασκευή είναι καλή και τα μόνα πλαστικά μέρη του αεροβόλου είναι το κύριο σώμα και το rail. Η καραμπίνα παίρνει γεμιστήρα που μοιάζει με φυσίγγι και παίρνει 30bbs ή 10 βολές x3bbs η κάθεμια. Το βάρος της είναι περίπου 1kgr λιγότερο από την πραγματική και παρόλου που είναι χράπα-χρούπα, είναι αρκετά βολική για καθαρισμό δωματίων. Τα μόνα της ελλατώματα είναι ότι δεν είναι αυτόματη (όπως η αληθινή) και πως δεν έχει κλείστρο. Έχω σκοπό να ασχοληθώ μαζί της και να τρυπήσω το πλαστικό σώμα σε εκείνο το σημείο, ώστε να βάλω ένα κλείστρο που θα την κάνει να μοιάζει με την αληθινή. Θα χρησιμοποιώ bbs των .12gr ώστε η δέσμη τους να ανοίγει πιο γρήγορα και να λειτουργεί πιο σωστά το εφέ της καραμπίνας.
Οι γεμιστήρες της καραμπίνας μοιάζουν με αληθινά φυσίγγια.
Η θέση του κλείστρου στην καραμπίνα λείπει.
Ακόμα ένα νέο είναι ότι χτες δοκιμάσαμε στην ομάδα να χρησιμοποιήσουμε νάρκη Claymore για το airsoft. Αν και είχαμε πρόβλημα να χρησιμοποιήσουμε τον τηλεχειρισμό, την βάλαμε να δουλέψει σαν booby-trap. Με την βοήθεια ενός σχοινιού και περίπου 100bbs των .12gr την στήσαμε και την ενεργοποιήσαμε. Παρόλο που ήμουν στα 30-40cm από την νάρκη δεν πόνεσα καθόλου, αλλά σίγουρα ένιωσα τα bbs να με χτυπάνε. Με λίγη εκπαίδευση και ίσως την προσθήκη ενός ανιχνευτή κίνησης σίγουρα πηγαίνει τα παιχνίδια του airsoft σε άλλο επίπεδο.
Η Claymore μαζί με το τηλεχειριστήριο.
Ένα μικρό τραμπολίνο πετάει τα bbs και ο στόχος είναι εκτός παιχνιδιού.
Επίσης μου ήρθαν και τα σωστά rings για την διόπτρα το M14 και επιτέλους μπορώ να το χρησιμοποιήσω ξανά σαν DMR. Τώρα, το μόνο που μου λείπει είναι ένα ελατήριο 130% της Systema και ένα 6.01 inner barrel για να μπορώ να το χρησιμοποιώ σωστά.
Τέλος μια φωτογραφία με το UMP.45 με το μικρό του αδερφάκι, το USP.45 Tactical. Μέρος του εξοπλισμού μου σαν "κομμάντο".
Απόψε παίξαμε το 1ο μας νυχτερινό παιχνίδι για φέτος. Χρησιμοποίησα το νέο μου UMP και μια διαφορετική τακτική στον εξοπλισμό μου και στο παίξιμό μου. Αποφάσισα να αρχίσω να παίζω σαν spec-ops στην ομάδα μου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ρίξω πιο πολύ βάρος στον εξοπλισμό μου, ώστε να είναι τακτικός και να έχω όσο το δυνατόν λιγότερο βάρος. Έτσι σκέφτομαι να εξοπλίσω το UMP μου και ίσως αργότερα να πάρω ένα MP7, αφού είναι μικρότερο σε μέγεθος. Επίσης θα πρέπει να έχω πάντα σιγαστήρες στα όπλα μου. Τέλος καλό θα είναι να πάρω μερικές χειροβομβίδες κρότου για airsoft, μερικές Claymore και χειροβομβίδες. Ευτυχώς όλα αυτά υπάρχουν για airsoft και δεν θα υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας να τα χρησιμοποιώ σε παιχνίδια.
Όσο για το UMP έχω κάποια παράπονα, τα οποία φτιάχνουν εύκολα. Έχει το κλασσικό πρόβλημα που έχουν όλα τα H&K για το airsoft. Ο επιλογέας, που είναι και από τις 2 μεριές, χαλαρώνει εύκολα και πέφτει. Αυτό λύνεται με λίγη κόλλα. Νομίζω πως το ROF του αεροβόλου είναι χαμηλό, αλλά αφού λειτουργεί σωστά και χτες δεν είχα πρόβλημα με την απόδοσή του, νομίζω πως είναι η ιδέα μου.
Τέλος, πρέπει να κοιτάξω και το USP μου, αφού δεν έχω ολοκληρώσει σωστά κάποια μέρη της αναβάθμισης και εχτές πάθαινε εμπλοκές.
Ο Μιχάλης έχει το ίδιο G36C (Star) με εμένα και το φινίρισμα του όπλου είναι καλύτερο και όχι τόσο γυαλιστερό σε σύγκριση με της Marui. Επίσης η Star βγάζει όχι μόνο την πλήρη σειρά, αλλά και πλήρη σειρά αξεσουάρ για τα G36, συμπεριλαμβανομένου και του αντίστοιχου grenade launcher. Στην φωτογραφία που ακολουθεί είναι η οικογένεια G36 σε 3D γραφικά από ένα παιχνίδι. Δεν μπορούσα να βρω φωτογραφία με τα αληθινά όπλα, αλλά και αυτή κάνει.
Κλείνω με μια φωτογραφία με τα πράγματα που μου ήρθαν τον τελευταίο μήνα. Η M84 flashbang δεν κάνει τίποτα, είναι κιτ από κομμάτια αλουμινίου και πλαστικού και δεν μπορώ να την χρησιμοποιήσω ούτε σαν bbs container.
Φωτογραφία με θέμα "Ο εξοπλισμός του πράκτορα".
Σήμερα μου ήρθε το G3A4 της Classic Army από το Βασιλικό. Το όπλο είναι αρκετά μεγάλο και βαρύ, αφού είναι όλο μεταλλικό. Έχει μοναδικό serial και το μόνο μεινέκτημα που μπορώ να του βρω είναι το ότι γράφει Kal. 6mm αντί για το 7.62mm, όπως είναι και το αληθινό. Μάλλον θα βάψω το συγκεριμένο σημείο με λίγη μαύρη μπογιά. Το όπλο μου αρέσει πάρα πολύ και μου φαίνεται πως το προτιμώ από το M14 που έχω. Ένα ακόμα συν που έχει, είναι το κοντάκι του που είναι τηλεσκοπικό και μπορεί να κλείνει, μειώνοντας έτσι το μέγεθος και κάνοντας το όπλο πιο εύχρηστο (αν και δεν βολεύει αν θέλεις να σημαδέψεις για μακρινούς στόχους).
Ο φακός είναι αντίγραφο του M3 της Insight Technologies που μπαίνει στα Glock ή σε οποιοδήποτε πιστόλι που έχει rails. Το δοκίμασα στην Beretta M92S και το Sig P226 μου και μπαίνει μια χαρά, μόνο που έχει λίγο τζόγο. Στο G17 της KSC μπαίνει γάντι και δεν κάνει καθόλου θόρυβο. Το φως που βγάζει είναι αρκετά δυνατό και ίσως δοκιμάσω να του βάλω λάμπα τύπου LED. Είναι ιδανικός για τα νυχτερινά παιχνίδια μας και έχει πολύ καλή ποιότητα, δεδομένου ότι πρόκειται για αντίγραφο.
Το G17 με M3 φακό και LAM. Φωτό από το site της KSC.
Η ένταση του Μ3 μέσα σε σκοτεινό δωμάτιο είναι αρκετά καλή.
Προχτές τελείωσα τη μετατροπή του νέου μου USP σε USP Tactical. Μεταλλικό σώμα από Shooters Design σε εξωτερική διάμετρο 16mm για να έχω μεγαλύτερη αληθοφάνεια και "κομμένος" κόκορας από το USP Compact της ίδιας εταιρείας. Επίσης στα 16mm είναι και τα αξεσουάρ του Mk23 μου και έτσι μπορώ να χρησιμοποιώ τα ίδια, ακόμα και τον ψεύτικο σιγαστήρα. Μπορώ να πω ότι η αλλαγή του κόκορα ήταν τρομερά δύσκολη καθώς το δοκίμαζα 1η φορά και δεν είχα ξαναλύσει το πιστόλι. Μου πήρε περίπου 3 ώρες να αλλάξω τον κόκορα, αλλά τώρα όλα είναι οκ. Θέλω ακόμα να πάρω ένα 6.01mm inner barrel από την PDI για να έχω καλύτερη ευστοχία και ένα σετ ελατήρια 150% για να κινείται το μεταλικό slide πιο εύκολα. Θέλω να πάρω και ένα σετ tritium sights της Kimber αλλά δεν ξέρω τι παίζει με τον νόμο στην Ελλάδα.
Οι λεκέδες είναι από το λάδι σιλικόνης και το γράσσο. Μου αρέσει πιο πολύ το πίσω μέρος του πιστολιού τώρα και πιστεύω είναι πιο tactical.
Εδώ και καιρό θέλω να πάρω ένα Μ14-μάλλον της Marui-και να το κάνω σε DMR έκδοση με ένα ωραίο βάψιμο ερήμου ή ζούγκλας. Όλα ξεκινάνε από την ταινία BlackHawk Down και από τα άτομα της Δύναμης Δέλτα που υπήρχαν στην επιχείρηση Irene στο Μογκαντίσου της Σομαλίας το 1993. Από εκεί άρχισα να ψάχνω για τη Delta Force και σήμερα έχω αρκετές πληροφορίες για να δημιουργήσω τη δική μου ομάδα Δέλτα. Μια μικρή μονάδα 4-6 ατόμων το πολύ με συγκεκριμένες αρμοδιότητες ο καθένας. Δυστυχώς είμαστε σκόρπιοι σε όλη την Ελλάδα λόγω σπουδών και δεν μπορούμε να μαζευτούμε και να λειτουργήσουμε σαν ομάδα και έτσι το project "Delta Force" έχει παγώσει προς το παρόν.
Εδώ βλέπουμε τα 3 πιστόλια αντίγραφα των αντοίστοιχων σε .45 σε αληθινό διαμέτρημα. Από πάνω προς τα κάτω: Mk23 Proto2 (με ομοίωμα laser/φακού), USP.45, M1911A1
Σήμερα ήρθε ακόμα ένα πακέτο με δύο πιστόλια. Το ένα είναι το γνωστό σε όλο τον κόσμο Μ1911Α1 της Colt. Το πιστόλι της Marui έρχεται σε ένα ωραίο πράσινο κουτί με "υφασμάτινη" επένδυση. Αν και από το μαγαζί που το πήρε έλεγε ότι είχε σβησμένα τα trademarks της Colt, το δικό μου ήρθε με όλα τα σηματάκια. Αν και δεν είναι αρκετά βαθιά χαραγμένα και πρέπει να τα προσέξεις κάτω από φως για να τα διαβάσεις, μπορώ να πω ότι η ποιότητα είναι πάρα πολύ καλή. Το πιστόλι, αν και πλαστικό, μοιάζει και γυαλίζει σαν μεταλλικό. Ανυπομονώ να έρθει το Σάββατο και να το δοκιμάσω και στην πράξη. To βιβλίο οδηγιών μοιάζει με το αληθινό, μόνο που όταν το ανοίξεις έχει μόνο για το airsoft. Η Marui το έχει ξανακάνει στο Colt M733 της και είναι αρκετά ωραίο, καθώς νιώθεις ότι έχεις αγοράσει αληθινό πιστόλι. Αν και το Μ1911 είναι πιο λεπτό από το USP.45 είναι στιγμές που δεν το νιώθω να κάθεται καλά στο χέρι μου και νιώθω το USP να το πιάνω καύτερα και ας έχει το διπλάσιο πάχος. Δεν γνωρίζω το γιατί αλλά πιστεύω θα το ξεπεράσω. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον θέλει ένα ιστορικό πιστόλι και ανυπομονώ να μαζέψω τα λεφτά για να πάρω ένα μεταλλικό σώμα για να το κάνω να μοιάζει με Kimber και κάτι μου λέει ότι αυτό δεν θα είναι το πρώτο m1911 που θα πάρω.
Σήμερα μου ήρθε το νέο μου AEG. Το AKSU της CYBERGYN το πήρα σαν μια φθηνή και εύκολη στην αγορά πλατφόρμα για να χρησιμοποιήσω τα μεταλλικά μέρη του στο ΤΜ ΑΚ β-Spetsnnaz μου. Αρχικά σκεφτόμουν την αγορά ενός μεταλλικού σώματος με σπαστό κοντάκι από την Inokatsu στα 185€ μαζί με μεταφορικά, αλλά φοβόμουν το τελωνείο. Έτσι κατέληξα στην αγορά του κινέζικου από τον Campobase. Η εξυπηρέτηση κλασσικά είναι κορυφαία και ο άνθρωπος απαντά αμέσως σε ότι του ζητήσεις. Υπάρχει μια φήμη με τη CYBERGUN, ότι χρησιμοποιεί τα trademarks χωρίς την άδεια των κατασκευαστών. Το συγκεκριμένο AEG έρχεται με τρισδιάστατο αυτοκόλλητο γνησιότητας στο κουτί.
Στο AEG τώρα. Πιστεύω το ότι πλέον δεν θέλω να το κάνω ανταλλακτικά και θα το κρατήσω έτσι όπως είναι τα λέει όλα! Είναι όλο μεταλλικό, αρκετά βαρύ και με ξύλινα κομμάτια εκεί που πρέπει. Το μόνο μειονέκτημα είναι ο γεμιστήρας. Έχει αρκετά ψεύτικο-πλαστικό φινίρισμα και είναι και 430rds hi-capacity κουδουνίστρα. Κατά τα άλλα μπαίνει γάντι στο όπλο και δεν έχει καθόλου τζόγο. Ακόμα και στο ΤΜ ο μεταλλικός γεμιστήρας έχει τζόγο, οπότε είμαι αρκετά ευχαριστημένος με αυτό το θέμα. Μέχρι τώρα το όπλο φαίνεται αρκετά στοιβαρό και δεν μου γεμίζει φόβο, να πω την αλήθεια μου άλλαξε την γνώμη που είχα για τα φθηνά κινέζικα αεροβόλα.
Δεν γνωρίζω αν θυμάστε την ταινία Cobra με τον Συλβέστερ Σταλλόνε από το 1986. Η ταινία παίρνει μέρος στο Μιάμι και ο Σταλλόνε υποδύεται τον αστυνόμο Marion "Cobra" Cobretti και είναι μια από τις καλύτερες b-movies του '80 και με καλό καστ. Ένα από τα πιο ωραία μέρη του έργου είναι το 1911 του Cobretti, το οποίο θέλω εδώ και καιρό να φτιάξω για το airsoft. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το μοντέλο του αλλά πιστεύω ότι είναι ένα Colt 1911 με το κιτ αναβάθμισης της S&W. Εξωτερικά δεν υπάρχουν καθόλου ανγραφές μοντέλου ή κατασκευαστή και το πιστόλι έχει το απλό blue-steel χρώμα του και μόνο με πίσω γραμμές κρατήματος με κλίση στο slide. Μέχρι εδώ είναι απλά τα πράγματα αφού με ένα WE P14 ξεμπερδεύεις. Το πιο δύσκολο μέρος σε αυτό το πιστόλι είναι τα κοκάλινα grips του, αφού το κεφάλι της κόμπρας που έχει δεν υπάρχει πουθενά στο ιντερνετ. Κατάφερα να πάρω μια σχετικά καλή φωτογραφία από το dvd και θα ρωτήσω σε μερικές εταιρίες custom 1911 grips αν μπορούν να το κάνουν. Με μια μικρή αλλαγή στον κόκορα και τη σκανδάλη, για να ταριάζουν με αυτά του έργου, εσωτερικά από το Μ1911 της Tokyo Marui, εφόσον μπαίνουν και ένα καλό χέρι βάψιμο με μαύρο γιαλυστερό χρώμα θα είναι ένα 'κόσμημα'. Ελπίζω σε λίγο καιρό να το έχω και να αναφέρω και review.
